بررسی مقایسه ای شیوع فلوئوروزیس و DMFT و رابطه آنها با میزان فلوراید در سه منبع آب شرب (رودخانه های مارون، کارون و کرخه) در دانش آموزان 12-10 ساله استان خوزستان در سال 1381

زمینه و هدف: فلوئور مهم ترین عنصری است که سطح دندان را تغییر می دهد، لذا مصرف در حد مجاز آن برای سلامت دندان مفید بوده و کاهش یا افزایش آن به بروز ضایعاتی در سیستم های مختلف بدن از جمله سیستم دندانی منجر می شود. مقدار فلوراید آب های سطحی حدود 0.5 mg/1 بیان شده که از حد بهینه فلوراید آب شرب اعلام شده از طرف WHO (1ppm) کمتر می باشد. با توجه به این که طبق بررسی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی بیش از %68 آب شرب استان خوزستان از طریق منابع سطحی تامین می گردد، فلوروزیس و پوسیدگی دندانی به وفور در سطح استان خوزستان مشاهده می شود. با در نظر گرفتن نقش فلوراید در کاهش پوسیدگی، این تحقیق با هدف تعیین میزان شیوع و شدت فلوروزیس، میانگین DMF و مقایسه آن ها در شاخه های مارون، کارون و کرخه انجام گرفت.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، 1152 دانش آموز 12-15 ساله مشغول به تحصیل در مدارس راهنمایی استان خوزستان از طریق مشاهده و مصاحبه و پرکردن پرسشنامه از لحاظ درجات مختلف فلوروزیس (شاخص (Dean و میزان DMFT (شاخص (WHO مورد معاینه قرار گرفتند. نتایج از طریق آزمون های آماری chi-square، آزمون t-student، همبستگی Pearson، Spearman و رگرسیون بر حسب مورد تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: شیوع فلوروزیس در درجات مختلف در شاخه های مارون، کارون و کرخه به ترتیب %62.2، %34.9، %57.3 و میانگین DMF 1.37، 1.20 و 0.6 به دست آمد. با افزایش میزان فلوراید، شیوع فلوروزیس نیز افزایش نشان داد (P<0.001). در دو شاخه کارون و کرخه افزایش فلوراید آب آشامیدنی و شیوع فلوروزیس با کاهش DMFT همراه بوده، ولی در شاخه مارون با افزایش فلوراید آب آشامیدنی و شیوع فلوروزیس، DMFT نیز افزایش یافت.نتیجه گیری: استان خوزستان به دلیل دارا بودن آب و هوای گرم و مرطوب، مصرف بالای غذاهای دریایی و علاقه زیاد افراد این مناطق به نوشیدن چای باعث گردیده که علی رغم وجود فلوراید به غلظت کمتراز حد مطلوب و پیشنهادی WHO شیوع بالای فلوروزیس را شاهد باشیم. علاوه بر موارد ذکر شده اثرات تنوع نژادی، اقتصادی و فرهنگی در سطح استان بر یافته های حاصل از تحقیق به چشم می خورد.